«Στην Αφρική τα θαύματα γίνονται πιο εύκολα», υπογράμμισε ο π. Εφραίμ, συμπληρώνοντας ότι από την Ιεραποστολή και την Ουγκάντα μένει μια γλυκιά ανάμνηση...

Ο π. Εφραίμ Παναούσης στο "Ενορία εν δράσει..."

«Μουελαμπά σημαίνει γεια σου»

Για τις εμπειρίες από ταξίδι του στην Ουγκάντα, μίλησε πριν από λίγες ημέρες ο Αρχιμανδρίτης Εφραίμ Παναούσης, στην Ευαγγελίστρια Πειραιώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενορία εν δράσει…».

«Ουγκάντα: Είχα την περιέργεια να

μάθω τι δεν θέλει η Ευρώπη να γίνουμε», ανέφερε ξεκινώντας ο π. Εφραίμ και για τις σκέψεις και τις συζητήσεις που είχε πριν από την πραγματοποίηση αυτού του ταξιδιού.

 

Σημείωσε πως όταν αποφασίζει κάποιος να ταξιδέψει σε μία Αφρικανική χώρα, ακούει από τον περίγυρό του τη φράση «να προσέχεις», χωρίς να ξέρει ακριβώς τι θα πρέπει να προσέχει «ώσπου φτάνοντας εκεί καταλαβαίνεις τι ακριβώς σημαίνει αυτό».

«Τους τόπους τους αγαπάμε ή τους αντιπαθούμε από τους ανθρώπους» επεσήμανε και αφού περιέγραψε το στάδιο της προετοιμασίας του (εμβόλια κ.λπ.), αφηγήθηκε τις πρώτες εικόνες που αντίκρισε φτάνοντας.

«Πρόβλημα ο άνθρωπος λέει ότι δεν συνηθίζεται. Στην Ουγκάντα, επειδή οι άνθρωποι ζούνε μέσα στη δυσκολία, δεν το λένε πρόβλημα. Ότι είναι έκτακτο είναι πρόβλημα», είπε χαρακτηριστικά, ενώ υπογράμμισε πως σκοπός της ομιλίας «είναι να μας αφυπνίσει λίγο για να καταλάβουμε ότι αυτό που βαφτίζουμε πρόβλημα στην Ελλάδα, δεν είναι έτσι».

«Φύγαμε από την Ελλάδα κάνοντας τον Σταυρό μας»

Αφού περιέγραψε τα συναισθήματα που ένοιωσε φτάνοντας εκεί νύχτα και αντικρίζοντας τον πολύ κόσμο που περίμενε να τον υποδεχθεί, παρουσίασε μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησε τις ημέρες που βρέθηκε για πρώτη φορά στην Ιεραποστολή.

Παρουσίασε την κρεβατοκάμαρα, την «καλή κουζίνα», τους ανθρώπους που κουβαλάνε νερό… μας ξενάγησε στους «κεντρικούς δρόμους» και μας παρουσίασε τις καθημερινές συνήθειες αλλά και δυσκολίες των ανθρώπων, κάνοντας λόγο για τις «ευρεσιτεχνίες» τους, προκειμένου να ανταπεξέρχονται στα τρέχοντα.

«Ένα μεγάλο δώρο και ακριβό δώρο είναι να έχει κανείς ποδήλατο» σημείωσε στη συνέχεια και αναφέρθηκε στον πρώτο Επίσκοπο της Ουγκάντα, τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σπάρτα ο οποίος «ξεκίνησε την Ιεραποστολή στην Ουγκάντα με έναν τρόπο συγκλονιστικό», όπως χαρακτηριστικά είπε.

«Όλες οι Ιεραποστολές έχουν ξεκινήσει από ανθρώπους», τόνισε και συνέχισε λέγοντας πως «ο Θεός χρησιμοποιεί ανθρώπους – όργανα για να πει το λόγο του».

Κάνοντας αναφορά στην ιστορία του πρώτου Επισκόπου και στο πώς έφτασε στα μέρη αυτά ο Χριστιανισμός, έκανε λόγο για ένα ζευγάρι Προτεσταντών το ποίο πήρε ένα μικρό αφρικανόπουλο να το μεγαλώσει και φεύγοντας στη συνέχεια για την πατρίδα τους, του άφησαν μια Βίβλο και την ιστορία της Αρχαίας Σπάρτης. Ο μικρός αγάπησε τόσο πολύ την Σπάρτη και ονομάστηκε Σπάρτας ενώ στη συνέχεια άλλαξε και τα ονόματα όλης του της οικογένειας. Αυτό το παιδί λοιπόν κάποτε που βρέθηκε σε επικοινωνία με το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας ρώτησε για το θρήσκευμα των Σπαρτιατών και στη συνέχεια ζήτησε να κατηχηθεί και να βαπτισθεί Χριστιανός. Μετέπειτα χειροτονήθηκε Ιερέας και στη συνέχεια Επίσκοπος.

«Από την Ουγκάντα η Ορθοδοξία θα ταξιδέψει στη διπλανή Κένυα και την Τανζανία. Από έναν και μόνο άνθρωπο» που έγινε όχημα για να κουβαλήσει στις πλάτες του το Θεό, τόνισε ο π. Εφραίμ, ενώ αναφέρθηκε και στον δεύτερο Επίσκοπο, τον Επίσκοπο Νατζάμα.

Περνώντας η ώρα και εναλλάσσοντας τις φωτογραφίες από το μακρινό του ταξίδι, μας σύστησε την Έντζο και τη Μαρία, δύο παιδιά της Ιεραποστολής λέγοντα πως εκεί «τα παιδάκια είναι όλα χωρίς μαλλιά και φοράνε στολές».

Επίσης επισκεφτήκαμε το δημοτικό σχολείο, μέσα στο οποίο τα παιδιά μπαίνουν ξυπόλυτα και πήγαμε μέσα στις τάξεις τους, όπου «κάθε τάξη μπορεί να έχει μέσα 90 παιδιά».

«Δίπλα στην Ιεραποστολή είναι το νοσοκομείο του Τιμίου Σταυρού», συνέχισε ο π. Εφραίμ, υπογραμμίζοντας πως «ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου στην Αφρική είναι το κουνούπι».

Ανέφερε ότι παλαιότερα δεν υπήρχαν φάρμακα για την ελονοσία, όμως «τώρα – δόξα το Θεό – υπάρχουν, αλλά δεν έχουν όλοι πρόσβαση». «Σήμερα περνιέται σαν γρίπη. Κρατάει περίπου 3 ημέρες», συμπλήρωσε.

«Το πιο ακριβό δώρο για τα παιδιά είναι μια καραμέλα. Όταν δώσεις την καραμέλα, τότε γονατίζουν για να σου δείξουν το σεβασμό και την αγάπη τους» είπε σε άλλο σημείο της «ξενάγησης» ο π. Εφραίμ, συμπληρώνοντας ότι την καραμέλα αυτή μερικά παιδιά την έκοβαν στα τρία, για να φάνε και τα άλλα τους αδέλφια.

Γνωρίσαμε τον αρχαιότερο ιερέα της Ουγκάντα, ο οποίος είχε κοντά του σε φωτογραφίες έναν Έλληνα τσολιά με την Ακρόπολη, δείγμα της μεγάλης του αγάπης για την Ελλάδα. Είδαμε το ποδήλατο «που κουβαλάει τα πάντα», τα παιδιά της πόλης, τα απογευματινά χρώματα της Ουγκάντα, το Αστυνομικό της τμήμα και ένα μικρό δωματιάκι που μεγάλωσαν 10 άνθρωποι τρώγοντας όλοι μαζί από ένα τσουκάλι.

«Ο Θεός τον οποίο εμείς φυγαδεύουμε από την Ευρώπη, βρίσκει καταφύγιο σε αυτές τις ψυχούλες», συνέχισε περιγράφοντας τις φωτογραφίες ο π. Εφραίμ φτάνοντας έτσι μέχρι την Καμπάλα, στην οποία το 12% είναι Μουσουλμάνοι.

«Περάσαμε» από την αγορά, «στην οποία χάνεσαι», είδαμε τα μοτο-ταξί και στη συνέχεια παρακολουθήσαμε εικόνες από Ιεραποστολές όπου τα σπίτια είναι μέσα στη ζούγκλα.

«Η μαγεία στην Αφρική είναι σε πολύ μεγάλη άνθιση», υπογράμμισε ο π. Εφραίμ, ενώ αναφερόμενος στην παιδική εργασία τόνισε ότι αν και απαγορεύεται δια νόμου στην Ουγκάντα, αυτό δεν ισχύει πάντα προβάλλοντας εικόνες με παιδιά που κουβαλούσαν οτιδήποτε για τις ανάγκες τους.

Αντικρίσαμε παιδιά που ζούσαν στην παραβατικότητα και που εάν δεν γινόταν κάτι συγκλονιστικό στη ζωή τους, θα κατέληγαν σε ιδρύματα ή και στη φυλακή, παιδιά που έπαιζαν ανάμεσα στα σκουπίδια.

Κατά την «επίσκεψή μας» στο πρώτο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας στην Ουγκάντα, επισκεφθήκαμε τα καινούρια σχολεία, την βιβλιοθήκη και τεράστια οικήματα που δημιουργήθηκαν με υποδομές και φιλοξενούν πολλά παιδιά.

«Επισκεφθήκαμε» επίσης στο Ναό του Αγίου Αντωνίου στο Μόντε.

Ο π. Εφραίμ παρουσίασε τις καλύβες τις Αφρικής και περιγράφοντας τις δυσκολίες της καθημερινότητας, τόνισε ότι «στη ζωή συνηθίζονται τα πάντα. Τα πάντα όμως».

Είδαμε τα «ιδιωτικά σχολεία» και τους «παιδικούς σταθμούς» που εκεί θεωρούνται πολυτέλεια για όποιον στέλνει τα παιδιά του, ενώ όπως ανέφερε ο π. Εφραίμ καμία Ιεραποστολή δεν έχει παράθυρα «γιατί απλά δεν χρειάζονται».

 

Φτάσαμε μέχρι την Μπουκούγια, την καλύτερα οργανωμένη Ιεραποστολή η οποία είχε πάρα πολλά παιδιά.

«Η αρχοντιά της αγάπης από ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα, είναι κάτι το συγκλονιστικό στην Αφρική», επεσήμανε ο π. Εφραίμ, συμπληρώνοντα πως «το να κοιμάται ένα παιδί έστω και κάτω είναι πολύ μεγάλο πράγμα».

Σχολιάζοντας το ότι στη Θεία Λειτουργία οι πιστοί μένουν «κεριά αναμμένα και δεν κουνιέται κανείς», επεσήμανε πως «είναι συγκλονιστικό να βλέπεις ανθρώπους που έφτασαν προσφάτως στην Ορθοδοξία να στέκουν με δέος στα τελούμενα. Κι εμείς που έχουμε γεννηθεί σε αυτή την Ορθόδοξη παράδοση να είμαστε σαν να μην συμβαίνει τίποτα».

Επίσης προβλήθηκαν φωτογραφίες από παραδοσιακό γάμο, όπου ο γαμπρός δίνει χρήματα στον πατέρα της νύφης για να την αγοράσει.

Μιλώντας για τον σκοπό της επίσκεψής του εκεί ο π. Εφραίμ ανέφερε ότι αυτή έγινε προκειμένου να βοηθηθεί οργανωμένα η Ορθόδοξη Ιεραποστολή της Ουγκάντας για την οποία αγοράστηκε κτήμα 11 στρεμμάτων προκειμένου να περιλαμβάνει Ναό, Σχολεία, Ορφανοτροφείο και Ιατρείο.

Ανέφερε ότι στις 8 Σεπτεμβρίου 2012 στήθηκε, στο κτήμα, Σταυρός και τελέστηκε Αγιασμός προκειμένου αυτό το έργο να ξεκινήσει με τη Χάρη του Θεού.

«Στην Αφρική τα θαύματα γίνονται πιο εύκολα», υπογράμμισε ο π. Εφραίμ, συμπληρώνοντας ότι από την Ιεραποστολή και την Ουγκάντα μένει μια γλυκιά ανάμνηση. Άνθρωποι, πρόσωπα λαμπερά, και δυσκολίες, αλλά εκπαιδεύεται ο άνθρωπος να αντέχει

Σημείωσε πως «όταν εδώ πνιγόμαστε στα ρηχά, εκεί που κολυμπάνε στα πέλαγα, έχουν μάθει να μην πνίγονται».

«Ας προσευχόμαστε για αυτούς και για όλους όσοι βρίσκονται σε τέτοιους προμαχώνες», κατέληξε.

 

Περισσότερα...  http://synodoiporia.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9287.html#more